http://www.youtube.com/watch?v=12OWbh2HLVo
Tak mÃna hönd,
lÃtum um öxl leysum bönd.
Frá myrkri martröð sem draugar vagg'a og velta,
lengra, lægra, oft vilja daginn svelta.
Stór, agnarögn,
oft er dýrð à dauðaþögn.
à miðjum draumi sem heitum höndum vefur,
lengra, hærra á loft nýjan dag upphefur.
Finnum hvernig hugur fer,
frammúr sjálfum sér.
Og allt sem verður, sem var og sem er,
núna.
Knúið á dyr,
og uppá gátt sem aldrei fyrr.
Ãr veruleika sem vissa ver og klæðir,
svengra, nær jafnoft dýrðardaginn fæðir
