Pues para mí @newcombe Jácome es un personajazo en Orense jajaja Tiene cosas que....sin palabras... como eso del "linguaxe inclusiva" pero tiene otras que son MARAVILLOSAS. Lo que le hizo al señorito Baltar en ese aparcamiento "legal" que tenía sin licencia fue DESCOMUNAL.
Eu, que bordeei en automóbil as beiras do Neretva, que rebañei en bicicleta as rúas húmidas de Copenhague. Eu que medín cos meus brazos os buratos de Saraxevo, que atravesei ao volante a fronteira de Eslovenia e sobrevoei en avioneta a ría de Betanzos. Eu que collín un ferry que arribase ás costas de Irlanda, e á illa de Ometepe no Lago Cocibolca; eu que non esquecerei aquela tenda en Budapest, nin os campos de algodón na provincia de Tesalia, nin unha noite nun hotel aos 17 anos en Niza. A miña memoria vai mollar os pés á praia de Jurmala en Letonia e na sexta avenida síntense coma na casa.
Eu, que houben morrer unha vez viaxando nun taxi en Lima, que atravesei o amarelo dos campos brillantes de Pakruojis e crucei aquela mesma rúa que Margarett Mitchell en Atlanta. Os meus pasos pisaron as areas rosadas de Elafonisi, cruzaron unha esquina en Brooklyn, a ponte Carlos, Lavalle. Eu que atravesei deserto para ir ata Essaouira, que me deslicei en tirolina dende os cumios do Mombacho, que non esquecerei a noite que durmín na rúa en Amsterdam, nin o Mosteiro de Ostrog, nin as pedras de Meteora. Eu que pronunciei un nome no medio dunha praza en Gante que unha vez suquei o Bósforo vestida de promesas, que nunca volvín ser a mesma despóis daquela tarde en Auschwitz.
Eu, que conducín cara o leste até preto de Podgorica, que percorrín en motoneve o glaciar de Vatnajökull, eu que nunca me sentín tan soa coma na rue de Sant Denis, que xamáis probarei uvas coma as uvas de Corinto. Eu, que un día recollín mazás do xardín de Tolstoi, quero voltar a casa:
@caine es granito policromado y de gran dureza además. Y sí, es románica de principios del s xiii. La esclavina de orfebrería es del xvi. Tienes suerte de que estoy hasta arriba de curro... :P
Nah... este foi o primeiro. O de falar en galego xurdiu nun periodo de defensa das linguas minorizadas xunto cos fios do catalán, basco, aranés... Aquí admite-se galego e quen non entenda... porta :B
eu non sei o qué me deparará o vindeiro verán, se ficar na terra ou marchar. Sei que vou estar de febreiro a xuño rañando a perrecha entre Santiago Lugo e A Coruña ( bueno, e agora Porto do Son que xa abriron ao tráfego a variante de Noia )
Pois non sei se irei. Non teño nadiña preparado. O que si que igual vou é a reunión dos de Sketchcrawl que participan varios compañeiros da escola de arte.
Non tes que ter nada preparado. Unha camisa branca, pantalóns negros, tirantes e zapatos: feito. Hai xente que o toma moi en serio, pero seguro que tes algo na casa que che sirva.
Comentarios
http://www.ivoox.com/podcast-frescor-podcast-musical_sq_f1123356_1.html
http://www.lavozdegalicia.es/noticia/galicia/2014/09/02/reyes-felipe-vi-letizia-inauguraran-curso-escolar-galicia/00031409676605684684388.htm?idioma=galego
@dafeim
http://www.farodevigo.es/economia/2014/09/07/ocho-firmas-gallegas-diferentes-sectores/1089378.html
#oEixoDoMal
#ARGENTINOS
¿Me trágicas consecuencias tendrá esta nueva mezcla entre gallegos y norcoreanos?
Miedo.
http://www.eldiario.es/galicia/anos-Galicia-oficialmente-nacion_0_174982920.html
@BikiniKill
Eu,
que bordeei en automóbil as beiras do Neretva,
que rebañei en bicicleta as rúas húmidas de Copenhague.
Eu que medín cos meus brazos os buratos de Saraxevo,
que atravesei ao volante a fronteira de Eslovenia
e sobrevoei en avioneta a ría de Betanzos.
Eu que collín un ferry que arribase ás costas de Irlanda,
e á illa de Ometepe no Lago Cocibolca;
eu que non esquecerei aquela tenda en Budapest,
nin os campos de algodón na provincia de Tesalia,
nin unha noite nun hotel aos 17 anos en Niza.
A miña memoria vai mollar os pés á praia de Jurmala en Letonia
e na sexta avenida síntense coma na casa.
Eu,
que houben morrer unha vez viaxando nun taxi en Lima,
que atravesei o amarelo dos campos brillantes de Pakruojis
e crucei aquela mesma rúa que Margarett Mitchell en Atlanta.
Os meus pasos pisaron as areas rosadas de Elafonisi,
cruzaron unha esquina en Brooklyn, a ponte Carlos, Lavalle.
Eu que atravesei deserto para ir ata Essaouira,
que me deslicei en tirolina dende os cumios do Mombacho,
que non esquecerei a noite que durmín na rúa en Amsterdam,
nin o Mosteiro de Ostrog, nin as pedras de Meteora.
Eu que pronunciei un nome no medio dunha praza en Gante
que unha vez suquei o Bósforo vestida de promesas,
que nunca volvín ser a mesma despóis daquela tarde en Auschwitz.
Eu,
que conducín cara o leste até preto de Podgorica,
que percorrín en motoneve o glaciar de Vatnajökull,
eu que nunca me sentín tan soa coma na rue de Sant Denis,
que xamáis probarei uvas coma as uvas de Corinto.
Eu, que un día recollín
mazás do xardín de Tolstoi,
quero voltar a casa:
o recanto
que prefiro
da Coruña
xusto en ti.
La estatua del apóstol en la catedral de Santiago, ¿qué antigüedad tiene? Es que la veo FEA FEA, pero si dices que es románica, aún tiene su qué.
Y que conste que no es mi intención ofender ni nada, ¿eh?
Tienes suerte de que estoy hasta arriba de curro... :P
Este es el hilo-base del lobby NW
Xa que estou... hai alguén de Ourense que vaia á "Bela Auria" este sábado?
Aquí admite-se galego e quen non entenda... porta :B
É imprecindíbel ir vestido de época. Eu é que teño ancestros limiáns, o de disfrazarme lévoo no sangue.