Pecharon despois de uma polémica com a poetisa Yolanda Castaño... Puxeron un desenho no que lhe identificabam com Bruto e a sua traizom a César, porque ela puxose da parte dos que botarom de Sargadelos ao seu refundador e pai (Isaac Díaz Pardo) a pesares de que ela num tempo apoiaba a Diaz Pardo.
A imagem era interactiva e podias cambiarlhe os trapinhos... coma num xogo de bonecas de papel.
O caso é que nalguns comentarios dos usuarios de blog puxeronna verde e ela denunciou ao blog, e eles, para nom se retractarem, pecharon.
polo de agora non o vai facer, atópase en concurso voluntario de aceedores, e parece que a nova dirección ve viable o asunto, pero teñen a 70 traballadores do último ERE ainda sen indemnizar...
Depois de botar a Diaz Pardo ficarom como vaca sem cencerro, com inversions expansionistas moi poco creíbles que multiplicou a debeda que ja tinhan e claro... ainda porriba sem terem a capacidade creativa que tinha Diaz Pardo.
Tem coisas fantásticas pero eu som mais das primeiras etapas no que só tinxiam com azul cobalto. Minha nai tem un jogo de te que é incrível. Desenho de Diaz Pardo dos seus inicios em Sargadelos... e moi da primeira metade do XX. E na casa dos meus avós tenhem una soupeira do sargadelos original do XIX... a pobre esta estalada pero e fantastica e é semelhante a ceramica inglesa ou a da Cartuja de Sevilha
dende o principio tanto Díaz Pardo como Seoane (que moitos dos deseños clásicos son seus) utilizaron a cor, non só o azul cobalto. O catálogo é tan amplo que é normal que algunhas pezas teñan envellecido moi mal. Pero nos anos 50 reformularon tanto formalmente como industrialmente unha industria que seguía a traballar coma no século XIX, poñendo os ollos nas vangardas. E creo que parte do problema de sargadelos é que quedou ahí. O peso da sua propia tradición é tan grande que as aportacións novas á producción ficaron esvaecidas... Que sacaran do medio a Díaz Pardo, somentes foi a pinga que colmou o vaso; as loitas entre familia e propietarios, unhas políticas de expansión pouco acertadas, a non renovacion formal... fixeron o resto.
Non tiña ni idea de que Sagardelos fosa tan antiga. Perdonade a miña ignorancia pero a min dende pequeno sempre lembroume lixeiramente a todos eses souvenirs pseudogaudí que venden en Barcelona. Aínda que agora estou a mirar en google cousas de Sagardelos e non teñen moito que ver con Gaudí, a verdade... :-S
@Newcombe de laCoru de toda a vida :P @TuoneUdaina pois xa ves, sagadelos fixo vaixela para isabel II... Díaz Pardo, Seoane, Baltar... o Taller de Formas é unha das cousas máis fermosas e importantes da historia do arte de galicia no século xx... cerámica, pintura, deseno, cartelería, arquitectura... se podes acercarte a ver a fábrica de Cervo verás uns dos mellores exemplos de arquitectura aplicada ao proceso industrial E estamos a falar dos anos 50!!!
Comentarios
Karma
Si me preguntan contesto, y si me repito, pues mejor. Asi os lo aprenderéis como dios manda.
Hala, a jugar a la pala.
^ pues mi teoria sigue sin rebatirse
con persoas que non me fan chorar
Son elementos alleos
unha paisaxe arrugada
Un chamamento para intentar
facerme desexar.
Son os ritmos que se introducen no meu corpo,
acompañados dos nosos impulsos no aire.
Hombre, TAMPOCO.
@gagarin
qué pasou con eles?
A imagem era interactiva e podias cambiarlhe os trapinhos... coma num xogo de bonecas de papel.
O caso é que nalguns comentarios dos usuarios de blog puxeronna verde e ela denunciou ao blog, e eles, para nom se retractarem, pecharon.
http://www.galiciaconfidencial.com/nova/2056.html
http://www.papelenblanco.com/poesia/juega-a-las-munecas-con-yolanda-castano
Pero nos anos 50 reformularon tanto formalmente como industrialmente unha industria que seguía a traballar coma no século XIX, poñendo os ollos nas vangardas.
E creo que parte do problema de sargadelos é que quedou ahí. O peso da sua propia tradición é tan grande que as aportacións novas á producción ficaron esvaecidas...
Que sacaran do medio a Díaz Pardo, somentes foi a pinga que colmou o vaso; as loitas entre familia e propietarios, unhas políticas de expansión pouco acertadas, a non renovacion formal... fixeron o resto.
@TuoneUdaina pois xa ves, sagadelos fixo vaixela para isabel II... Díaz Pardo, Seoane, Baltar... o Taller de Formas é unha das cousas máis fermosas e importantes da historia do arte de galicia no século xx... cerámica, pintura, deseno, cartelería, arquitectura... se podes acercarte a ver a fábrica de Cervo verás uns dos mellores exemplos de arquitectura aplicada ao proceso industrial
E estamos a falar dos anos 50!!!
Son tan vello que nunca fun ó bristol... Ao Mardi si, claro
Vigo sempre molou moito mais que laCoru